Dinsdag 14 augustus | 6.10 PM | Carmel
Blijf op de hoogte en volg Mara
15 Augustus 2012 | Verenigde Staten, United
Om half 12 reden we weg uit het zonnige Santa Barbara. 400km en 6 uur later kwamen we aan in het koude en mistige Carmel. Het is hier om precies te zijn 16 graden en dus veel te koud voor onze korte rokjes en broekjes.
Ons hotel zit middenin het bergachtige Carmel, wat wel aan zee gelegen is. We hebben vandaag gekozen voor de kustweg in plaats van de snelweg. Ons is verteld dat we tijdens deze route orka's konden spotten. Meest van de tijd hebben we de zee niet gezien, alleen een grote witte waas mist. Één keer zijn we de auto uitgesprongen (toen reden we net in een zonnige gebied) omdat papa en ik dachten dat we 'iets' zagen zwemmen. Het bleek een rots te zijn. Een kwartier later zagen we echt een staart in het water zakken. Maar of het een orka is geweest, zullen we nooit weten.
Kilometers lang hebben we door de bergen gecrost. Mijn maag kan die 'slingers' niet heel goed handelen, dus ik ben zo ongeveer de hele weg misselijk geweest.
Gelukkig zit ik nu op ons mooie hemelbed in ons schattige hotel. Het motto: 'gèk op bloemen' is hier zeker gepast. Bloemetjes behang, bloemetjes gordijnen, een bloemetjes dekbedovertrek.. Ook de barokke stoelen en kastjes zijn voorzien van bloemen. Erg grappig.
Maar de allergrootste grap komt nog. Er is een verkeerde boeking gedaan met maar één hemelbed per kamer. En wegens een autoshow hier zijn alle hotels in dit dorpje vol.
Dus we zijn met z'n 7 aangewezen tot 2 hemelbedden. De creativiteit in ons kwam naar boven. Papa stond al met zijn kussen in de kast, Bob maakte een bedje van een ingeklapte strijkplank en de kofferstandaard werd ook al ingezet. Hoewel het ergens helemaal niet grappig is , stonden de tranen van het lachen in onze ogen.
Hoe we het gaan oplossen weten we nog niet. Of met z'n vieren in één bed, in bad met een hoeveelheid dekens of we kijken of we ergens luchtbedden kunnen scoren?! We gaan het beleven..
10.00 PM
Na onze lachbuien hebben we ons fatsoenlijk aangekleed (ik heb mijn nieuwe Ralph Lauren blouse er maar bij gepakt, die is tenminste warm) en zijn we Carmel ingegaan. Ik kreeg het gevoel alsof we 30 jaar terug in de tijd waren. Deze stad ziet eruit alsof hij altijd stil is blijven staan. De huizen en winkeltjes zijn in Charles Dickens- stijl gebouwd. Erg schattig. Ook lijkt het alsof de kerst hier al volop aan de gang is. Overal flakkeren kleine lichtjes om bomen en lantaarnpalen en je ruikt haardvuur. En dat in combinatie met de koud.. De zomer start hier pas in september/oktober.
Net als in Santa Barbara kennen ze hier ook de voor ons welkbekende eetcultuur. Alle restaurants in Carmel zien er erg gezellig uit en zaten stampvol. Ook de keus van verschillende keukens was groter, dan elders in Amerika: Franse, Italiaanse, Mexicaanse en Spaanse keukens. Maar ook gewoon de gezellige eetcafe's kom je tegen.
Ik at vandaag eens heerlijke calamaris, in plaats van vlees of pizza. Wat een genot. En zowaar kregen Bob en ik ook een alcoholisch drankje bij het eten. Hij een Heineken biertje, ik een rode wijn. Die lieve, leuke man die ons bediende vond het prima zolang paps en mams maar toestemming gaven. Hij vond het (blijkbaar) zo leuk om ons aan de drank te zien, dat hij voor zichzelf ook een rood wijntje in schonk om met ons te proosten.
Ons hotel zit middenin het bergachtige Carmel, wat wel aan zee gelegen is. We hebben vandaag gekozen voor de kustweg in plaats van de snelweg. Ons is verteld dat we tijdens deze route orka's konden spotten. Meest van de tijd hebben we de zee niet gezien, alleen een grote witte waas mist. Één keer zijn we de auto uitgesprongen (toen reden we net in een zonnige gebied) omdat papa en ik dachten dat we 'iets' zagen zwemmen. Het bleek een rots te zijn. Een kwartier later zagen we echt een staart in het water zakken. Maar of het een orka is geweest, zullen we nooit weten.
Kilometers lang hebben we door de bergen gecrost. Mijn maag kan die 'slingers' niet heel goed handelen, dus ik ben zo ongeveer de hele weg misselijk geweest.
Gelukkig zit ik nu op ons mooie hemelbed in ons schattige hotel. Het motto: 'gèk op bloemen' is hier zeker gepast. Bloemetjes behang, bloemetjes gordijnen, een bloemetjes dekbedovertrek.. Ook de barokke stoelen en kastjes zijn voorzien van bloemen. Erg grappig.
Maar de allergrootste grap komt nog. Er is een verkeerde boeking gedaan met maar één hemelbed per kamer. En wegens een autoshow hier zijn alle hotels in dit dorpje vol.
Dus we zijn met z'n 7 aangewezen tot 2 hemelbedden. De creativiteit in ons kwam naar boven. Papa stond al met zijn kussen in de kast, Bob maakte een bedje van een ingeklapte strijkplank en de kofferstandaard werd ook al ingezet. Hoewel het ergens helemaal niet grappig is , stonden de tranen van het lachen in onze ogen.
Hoe we het gaan oplossen weten we nog niet. Of met z'n vieren in één bed, in bad met een hoeveelheid dekens of we kijken of we ergens luchtbedden kunnen scoren?! We gaan het beleven..
10.00 PM
Na onze lachbuien hebben we ons fatsoenlijk aangekleed (ik heb mijn nieuwe Ralph Lauren blouse er maar bij gepakt, die is tenminste warm) en zijn we Carmel ingegaan. Ik kreeg het gevoel alsof we 30 jaar terug in de tijd waren. Deze stad ziet eruit alsof hij altijd stil is blijven staan. De huizen en winkeltjes zijn in Charles Dickens- stijl gebouwd. Erg schattig. Ook lijkt het alsof de kerst hier al volop aan de gang is. Overal flakkeren kleine lichtjes om bomen en lantaarnpalen en je ruikt haardvuur. En dat in combinatie met de koud.. De zomer start hier pas in september/oktober.
Net als in Santa Barbara kennen ze hier ook de voor ons welkbekende eetcultuur. Alle restaurants in Carmel zien er erg gezellig uit en zaten stampvol. Ook de keus van verschillende keukens was groter, dan elders in Amerika: Franse, Italiaanse, Mexicaanse en Spaanse keukens. Maar ook gewoon de gezellige eetcafe's kom je tegen.
Ik at vandaag eens heerlijke calamaris, in plaats van vlees of pizza. Wat een genot. En zowaar kregen Bob en ik ook een alcoholisch drankje bij het eten. Hij een Heineken biertje, ik een rode wijn. Die lieve, leuke man die ons bediende vond het prima zolang paps en mams maar toestemming gaven. Hij vond het (blijkbaar) zo leuk om ons aan de drank te zien, dat hij voor zichzelf ook een rood wijntje in schonk om met ons te proosten.
-
15 Augustus 2012 - 09:30
Oma En Opa:
Hallo vakantiegangers,
We kunnen ons alles zo goed voorstellen, de temperatuursprong, de lange bochtige bergwegen en dan eindelijk een "plaatsje" als een voorstelling van Charles Dickens. Wij hebben dit meegemaakt in Pelgrims Rest in Zuid Afrika. Ook bloemetjes en een bad op gouden pootjes. Hebben jullie wel foto's gemaakt van het slapen met z'n zevenen in 2 hemelbedden. Hier hadden jullie al van van jongs af ervaring in. Denk aan Klein Zwitserland.
Ook de ober die mee ging genieten, kwam ons ook weer bekend voor. We hebben wel vreselijk moeten lachen over de avonturen van de familie Doorzon.
Vandaag hier tropisch en voor weekend 32 graden voorspeld, dus dan kunnen jullie bijkomen van de Carmelense kou. Het begint immers aardig op te schieten. We hebben alleen geen vluchtnummer van jullie retourvlucht, maar we kijken wel naar een cijfer hoger of lager dan het heenvluchtnummer.
De groetjes en dikke kussen van
(O)ma en (o)pa -
15 Augustus 2012 - 17:04
FAM . GOSELINK.:
FAMILIE GOSELINK , Ver weg en toch gelukkig , en zeker omdat alles nog naar wens verloopt,en zoals we lezen is het wat het weer betreft koud en warm door elkaar, maar als GOEDE HOLLANDERS ,geven jullie daar toch niet om.
Verder ED , als jullie Maandag thuis komen ,hoe doen we dat met jullie sleutels , bel jij dan bij aankomst op het vliegveld zodat wij dan horen wat we gaan doen. IS DIT ACCOORD. Verder nog een aantal hele fijne dagen toegewenst van OMA EN OPA. -
15 Augustus 2012 - 17:04
FAM . GOSELINK.:
FAMILIE GOSELINK , Ver weg en toch gelukkig , en zeker omdat alles nog naar wens verloopt,en zoals we lezen is het wat het weer betreft koud en warm door elkaar, maar als GOEDE HOLLANDERS ,geven jullie daar toch niet om.
Verder ED , als jullie Maandag thuis komen ,hoe doen we dat met jullie sleutels , bel jij dan bij aankomst op het vliegveld zodat wij dan horen wat we gaan doen. IS DIT ACCOORD. Verder nog een aantal hele fijne dagen toegewenst van OMA EN OPA. -
15 Augustus 2012 - 17:17
Mara Goselink:
Opa en oma Goselink,
Wij vliegen pas maandag om 18.00 uur Amerikaanse tijd. Wij landen dinsdag rond 15.00 uur Nederlandse tijd. Wij hebben zelf een huissleutel. Wij bellen als wij thuis zijn.
Groet,
Yolanda en de rest -
16 Augustus 2012 - 08:45
Jacqueline:
Goedemorgen,
Hoe hebben jullie nu geslapen? lekker knus?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
